Een overzicht van alle emails vind je hier:
Of ga naar de vorige email:
Hallo allemaal,
Hier een update van mijn vorige emails. Het leek mij praktischer om deze online te zetten, zodat mensen die er eentje gemist hebben ze kunnen terugzoeken. Ook zijn er nu veel meer foto's, en ook op een hogere resolutie.
De Q&A-structuur van de vorige mail is mensen bevallen. Hier zijn nog meer veelgestelde vragen. Ik heb de vragen in veel gevallen wel zelf vragend moeten maken. Bijvoorbeeld, ik heb: "je zult wel pijn hebben" veranderd in "heb je pijn?", of "je zult je wel vervelen" in "verveel je je?", etc.
Nog complicaties?
Er zit een wond boven op mijn voet die tergend langzaam dicht groeit. Zie ook de pagina met foto's. De verwachting is dat het wel goed komt, maar het is toch lullig. Ik moet elke dag het gips er af halen, de wond schoonsproeien met een douche-kop, en weer verbinden. Dit kan ik niet alleen dus hier helpen mijn moeder en mijn zusje mee. Als ik die wond niet had, had ik misschien loopgips kunnen krijgen.
Doet het veel pijn?
Valt mee. Ironisch genoeg had ik het meeste last van mijn kleine teen (die was ook gebroken, en dat kan pijn doen weet ik nu). Het schoonmaken van de wond op mijn voet is soms ook pijnlijk, soms voel ik het kuitbeen. Soms doet de wond spontaan pijn. Als ik een beetje druk op mijn been zet, doet mijn enkel pijn. Al met al zijn het kleine dingetjes, niet zo'n drama. Ik zit er niet mee, ik ben al lang blij dat mijn voet er nog aan zit en dat-ie nog steeds werkt.
Gaat het al beter?
Ja en nee. Mijn kleine teen doet sinds een week geen pijn meer, dus dat schiet op. De meeste wonden en littekens worden bijna per dag beter, wonderbaarlijk gewoon! Zo wonderbaarlijk, dat wanneer ik hier homeopathie voor had genomen, ik er in was gaan geloven (nee natuurlijk niet, maar bij wijze van spreken). Echter de diepe wond bovenop mijn voet groeit maar uitermate langzaam dicht, dus dat schiet niet op. Verder heeft de arts gezegd dat ik mijn been maar vooral omhoog moet houden, en er nog niet op mag gaan staan. Het is dus een kwestie van wachten tot de 6 weken voorbij zijn, en dan mag ik iets gaan doen. Dat is de grootste reden dat ik geen verbetering registreer: in bed en op de bank liggen gaat eigenlijk net zo goed als een paar weken geleden, namelijk prima.
Ben je al wat mobieler?
Nee dus. Met krukken kan ik mij verplaatsen, maar dat is dus met 1 been.
Verveel je je?
Nee valt eigenlijk reuze mee. Enerverend is anders, maar er zijn genoeg boeken te lezen, films te kijken, of botweg websites te lezen. Ik ben wel blij dat het Internet en de Macbook zijn uitgevonden.
Weet je nu nog niet welke staalsoort er is gebruikt in de pen?
Wat dieper zoeken op de site van Smith & Nephew heeft toch nog iets opgeleverd. Het is geen staal, maar titanium 6AL4V. Dit is een legering met 90% titanium, 6% aluminium, 4% vanadium, en een snufje ijzer. Dichtheid is 4,5 kg/l, treksterkte is 1000 MPa, E-modulus 110 GPa. Er zijn soorten roestvast verenstaal waarbij al die getallen het dubbele zijn, en soorten aluminium waarbij alles ruwweg de helft is. Maar belangrijker dan treksterkte e.d. is natuurlijk het feit dat het lichaam zich niet stoort aan de aanwezigheid van het materiaal (biological compatibility noemen ze dat op de site).
Hoe zetten ze die pen er in, en hoe halen ze hem er weer uit?
De site van Smith & Nephew
is ook hier behulpzaam. De complete handleiding staat er op! Het is een mooi systeem waar veel over voorgedacht is. Behalve een serie pennen is er een uitgebreid assortiment aan gereedschappen beschikbaar. Er is o.a. een boor om het gat voor te boren, een opzetstuk zodat je de pen met een speciale hamer naar binnen kan slaan, een boormal voor de bouten, binnenzeskantsleutels voor de bouten, etc. Voor demontage is er ook weer een opzetstuk wat er in wordt geschroefd, en een hamer met een sleuf zodat je hem er uit kan slaan (je moet wel eerst de bouten losdraaien schrijven ze...).
Het ziet er naar uit dat je best een handige kerel of dame moet zijn om hier mee te werken, dus ik ga op zoek naar een arts die veel ervaring heeft met dit systeem, anders blijf hij of zij er mooi vanaf. Verwijderen moet na één à anderhalf jaar, en is "optional" volgens de handleiding, dus haast is er zeker niet bij. Als ik geen ervaren arts hier kan vinden moet ik maar terug naar Oostenrijk.
Die handleiding is trouwens regelrechte porno voor mensen met mechanische affiniteit. Veel heftige tools en veel plaatjes!
Komen er nog rechtzaken?
Er komt eerst een strafrechtelijke procedure van het openbaar ministerie in Oostenrijk naar het misdrijf. De chauffeur wordt verdacht van het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel in het verkeer, iets wat in de meeste Europese landen veel zwaarder wordt aangerekend dan in Nederland, zo ook in Oostenrijk. In Oostenrijk is het zo dat de politie een groot gedeelte van het voor-onderzoek doet, en daarom heeft de politie een getuigenverklaring afgenomen, en mij ook regelmatig gebeld en gemaild om te vragen hoe het er mee ging. De politie is met name geïnteresseerd in hoe lang ik niet meer kan werken, zodat de ernst van het letsel gequantificeerd kan worden. De vraag hierbij is of het ongeluk verwijtbaar is, zoals bij roekeloos rijgedrag. Ik heb daar een mening over, zoals je elders kan lezen.
Daarnaast komen er diverse civielrechtelijke claims naar zijn verzekeraar, van partijen die direct financiële schade hebben. Denk hierbij aan mijn reisverzekering, mijn ziektekostenverzekering, en mijn werkgever Océ (die betaalt namelijk mijn salaris door, en ziet daar geen arbeid voor terug). Tot slot heb ik een rechtsbijstandsverzekering, die ik heb gevraagd om een civielrechtelijke procedure te starten om de schade te verhalen die ik zelf heb. Daarbij moet je denken aan extra gemaakte kosten, maar ook immateriële zaken zoals pijn, het moeten ondergaan van ziekenhuisverblijf en behandelingen, eventuele blijvende lichamelijke schade, het feit dat ik verzorgd moet worden, en het feit dat ik gedurende lange tijd niet kan doen wat ik normaal doe (autorijden, fietsen, sporten, uitgaan), smartengeld voor gederfde levensvreugde dus. Aangezien de arts pas over een jaar kan zeggen of en hoeveel blijvende schade er is, zal die claim nog zeker zo lang op zich laten wachten. Als eerste stap is er nu door de rechtsbijstandsverzekering een Oostenrijkse advocaat inschakeld die de verzekeraar de aansprakelijkheid zal laten erkennen. Ik heb op internet begrepen dat het in Oostenrijk zo is dat de strafrechtelijke procedure de feiten boven tafel krijgt, die dan worden overgenomen door de rechtbanken die de civielrechtelijke procedures behandelen. De vraag hierbij is wie het ongeluk schuld is, ik, de chauffeur, of beide. Ik kan mij op geen enkele manier voorstellen dat ik iets van schuld heb, maar we zullen zien waar de verzekeraar van de chauffeur mee komt.
En nu?
Over een week mag ik gaan bewegen, zonder gips, met lichte belasting op het tweede been, en dus nog steeds met twee krukken. Ik verwacht (of hoop, wat is het verschil?) ook dat de extra doorbloeding die dan gaat plaatsvinden ook die wondgenezing zal helpen. Dan mogen we ook stoppen met de spuiten tegen trombose die mensen die in bed liggen nu eenmaal krijgen. Eén van de bijwerkingen volgens de bijsluiter is namelijk "haaruitval", en dat komt ook nog "vaak" voor. Bij elke losslingerende haar die ik nu aantref denk ik: "aaargh!".
Groeten uit Maastricht,
Bas
Alle foto's staan bij elkaar:
|