Een overzicht van alle emails vind je hier:
Of ga naar de vorige email:
Hallo allemaal,
Hier een update van mijn mailtje van vorige week. Dit is de laatste
grote email denk ik, dus even er doorheen worstelen en je bent er
vanaf. Emailtjes e.d. zijn overigens wel welkom, en ik wil ook
iedereen bedanken voor de support afgelopen week. Mijn telefoontje
heeft overuren moeten draaien om de mails, sms'en en telefoontjes te
verwerken. Erg leuk.
Ik ben gisteren via een vliegtuig ("Gipsbombe" in het Oostenrijks..)
op het vliegveld van Weeze (nabij Venlo in Duitsland) gedropt en daar
door mijn neef naar huis vervoerd. Even langs mijn wat leesvoer
ophalen, (al die wel-aangeschafte-maar-nog-niet-uitgelezen-boeken uit
mijn boekenkast), en vervolgens naar mijn ouders in Maastricht.
Voordeel is dat ik hier een 5-sterren verzorging krijg, nadeel is dat
het wat minder centraal ligt voor het geval mensen mij zouden willen
opzoeken.
De genezing is tot nu toe uitermate voorspoedig verlopen. Geen
infecties in mijn been, en het ziet er naar uit dat ik alle
functionaliteit weer terug zal krijgen in mijn voet. Ik krijg wel een
soort bult op mijn scheenbeen, omdat 1 spier niet meer in zijn
originele huls zit. Er is ook 1 pees die de arts niet heeft kunnen
terugzetten (een voetheffer), maar daar zijn er 2 van, en volgens hem
ga ik daar niets van merken omdat de andere de functie zal overnemen.
Dat klinkt vervelend, maar nu ik hoor wat er had kunnen gebeuren, zijn
dit slechts kleine issues. Ik heb blijkbaar erg veel bloed verloren
(ik zie er ook erg pips uit op sommige foto's van net na het ongeluk),
dus ik denk dat onze snelle actie om mij horizontaal op die motorkap
te krijgen ipv verticaal ingeklemd tussen auto en hekje nog niet zo
gek was. Ook het feit dat die ambulance-mannen er zo gruwelijk snel
waren is mijn redding geweest. Verder zei de opererend arts dat hij
maar net mijn voet heeft kunnen redden. De voetzenuw lag helemaal
bloot, maar was onbeschadigd. Dit soort zaken vertellen ze je pas na
een paar dagen. Dat is waarschijnlijk voor mensen die helemaal van
slag zijn bij dit soort ongelukken.
Vrijdag hebben ze me ook nog ingegipst, om de enkel te fixeren. De
reden is dat de pees dan beter kan helen.
Wat veelgestelde vragen:
Waarom was er geen Hubschraubereinsatz?
Het weer was te slecht om met hefschroefvliegtuigen te vliegen. Een
ticket van de piste naar het ziekenhuis kost overigens 2000 euro heb
ik gehoord.
Waren er nog mooie verpleegsters?
Ja, maar vanwege het vele bloedverlies heeft men die uit mijn buurt
gehouden. Het risico op bewustzijnsverlies is anders te groot.
Welke staalsoort is er gebruikt in de pen?
Weet ik niet. Ik weet wel dat het een Smith & Nephew is, van het type
Trigen, 34 cm lang en 10 mm dik:
Trigen serie op Smith & Nephew
Waarschijnlijk een 7163-1334 Trigen Distal Tibia Nail:
Trigen Tibial (scheenbeen) pagina
Volledig ongeschikt voor de BBQ zo te zien, maar wel mooi aan de muur
of geschikt als slagwapen binnenshuis.
Staat het in de krant?
Ja best wel. Ik heb hier 4 verschillende Oostenrijkse kranten, waarvan
sommige met foto's. De Telegraaf had vrijdag een heel kort stukje op
pag. 9. Op internet staat ook van alles, zoals hier:
artikel op tt.com
(check de galerie met bilder, zijn er 3).
Zijn er meer foto's?
Ja. Bijvoorbeeld deze 3, gemaakt door Rik met mijn telefoon:
- Het losgemaakte hekje, met doppenset zichtbaar
- Ik op de motorkap, met niet zo'n vrolijk gezicht. Beetje wit ook.
Dat oranje hesje had ik overigens al aan, dat hoorde bij de
snowboard-outfit.
- De verkeerssituatie goed zichtbaar: doorlopende weg, geen bochten.
En 1 foto gemaakt door Dennis Verhagen met zijn toestel:
- De kraan die de Bimmer gaat wegtakelen (kijk vooral niet naar het
bloed op de motorkap)
En 1 foto gemaakt door een Oostenrijkse journalist:
- Bas in bed met de leider van het ambulance-team
(Bekijk de Pagina met alle foto's.)
Heeft die vent zich nog gemeld?
Nee. Vrijdagochtend heeft zijn moeder mij nog wel gebeld, maar ze had
geen tijd om langs te komen want ze moest werken (ik eigenlijk ook,
maar goed...). De smoes was dat ze mij niet konden vinden (ze had wel
mijn email en de tel. nrs van Rik en Joris, dus ja), maar toen ze in
de krant las dat ik in Schwaz lag, heeft ze dat ziekenhuis gebeld. Het
maakt voor mijn genezing niet uit, maar ik sta er wel van te kijken
dat er in het godsvrezende Oostenrijk dit soort lui rondlopen. Ik ben
verder gewoon netjes gebleven tegen haar. Ik heb wel nog gevraagd van
wie die auto was: van die gast zelf blijkbaar. Toen ik 18 was had ik
niet zo'n mooie auto, nu nog steeds niet trouwens ;-) Ik denk dat ze
gingen bellen toen die foto's op internet en in de kranten kwamen,
want daar kun je goed zien waar het is en met welke auto het is
gedaan. En die vent woont daar in de straat dus de buren weten over
wie het gaat.
Hoe reageren mensen onder stress?
Ikzelf blijkbaar uitzonderlijk goed. De ambulancebroeder had nog niet
eerder iemand meegemaakt die gewoon rustig bleef in deze situatie. Ik
raad overigens iedereen aan om rustig te blijven in zo'n geval. Immers
als je gaat lopen schreeuwen of je gaat opwinden, dan verlies je veel
sneller bloed dus dan is er minder tijd voor de professionals om de
boel te redden (geloof het of niet, maar dat was mijn redenering op
dat moment). Door te schreeuwen raken ook andere mensen in paniek, en
dat is niet handig want die mensen zijn nodig om je te helpen. Ik heb
me wel actief bemoeid met wat er moest gebeuren, maar tussendoor een
paar keer rustig ademgehaald om weer helemaal Zen te worden. Rik en
Jannis bleven ook uitermate rustig en rationeel. Heel anders dan de
chauffeur en zijn bijrijder die als een dwaas aan de auto en aan het
hek begonnen te trekken, in willekeurige richtingen, wat natuurlijk
niks oplevert. Als derde categorie waren er nog Franz (de huisbaas) en
een of andere toeschouwer die gestopt was: deze mensen doen niets en
blijven als versteend staan. Voordeel aan deze mensen was wel dat ze
goed reageren op duidelijke instructies zoals: "haal je doppenset"
resp. "bel een ambulance".
Hoe krijg je het voor elkaar om uitgerekend door een BMW te worden
aangereden? En heb je het logo er nog afgebroken?
Tja, het is in ieder geval een stuk stijlvoller dan met een Opel of
een Hyundai. Ik ben ook blij dat het geen BMW X5 was of een
soortgelijke voetganger-killer waar men tegenwoordig mee rondtuft (U
kent ze wel: "Ja dan zit ik lekker hoog en heb ik meer overzicht. Het
feit dat voetgangers en fietsers dan helemaal geen reet meer zien in
het verkeer interesseert mij niet, want ik ben nu eenmaal zo'n type
wat alleen maar aan zichzelf denkt."). Ik ben ook blij dat het een
moderne auto was, met een bumper die is ontworpen om voetgangers te
beschermen, anders was mijn linkerbeen ook plat geweest. Ik heb nog
aan het logo gedacht, maar toen ik eenmaal los was leek het mij beter
om zo rustig mogelijk te gaan liggen.
En nu?
Ik blijf hier een tijdje bivakkeren in Maastricht. Weet nog niet hoe
lang (ik gok 1 a 3 weken), het hangt er vanaf wanneer ik weer een
beetje vooruit kan. Ik mag/kan inmiddels op krukken lopen, maar niet
te lang omdat ik die voet niet te lang naar beneden kan houden. Het
gips moet er nog 4 weken op zitten, maar deze week het er even af
omdat ze in het ziekenhuis nog de hechtingen uit mijn been moeten
halen, en opnieuw gipsen. Daarna rustig aan de belasting opbouwen met
krukken, en na ongeveer 12 weken (na nu) zou ik weer moeten kunnen
lopen met normale belasting. Dat is ook het moment dat ik weer mag
autorijden.
Conclusie: erg bizar ongeluk, zwaar gewond, maar veel geluk gehad want
ik ga hier uit komen en deze zomer zit ik weer gewoon op een
zeilbootje.
Groeten uit Maastricht,
Bas
Deze email had 3 foto. Alle foto's staan bij elkaar:
Ga meteen naar de volgende email:
|